Terminatör film serisi, türü sevsin sevmesin her sinema izleyicisinin izlediği ya da sinema salonlarını doldurduğuna tanıklık ettiği başarılı bir proje olarak kendinden söz ettirmiştir. The Terminator (1984), Terminator 2: Judgment Day (1991), Terminator 3: Rise of the Machines (2003), Terminator Salvation (2009)’dan sonra serinin son halkası Terminatör: Yaratılış, öncüllerinin açtığı yolda biraz yalpalayarak da olsa ayakta kalmayı başarıyor.

Serinin bu son filmi de ana konuya sadık kalıyor: İnsanoğlu giderek geliştirdiği ve sonunda kontrolden çıkan makinelerle amansız bir mücadeleye tutuşmuştur. İnsanoğlu bu zor koşulların ortaya çıkardığı kahraman John Connor sayesinde savaşı kazanmak üzeredir. Makinelerin bu gelmekte olan yenilgiden tek kurtuluş yolu, geçmişe bir robot göndererek John Connor’ın müstakbel annesini ortadan kaldırmak ve böylece insanlığı kurtaracak kahramanın doğumunu engellemektir.

Terminatör: Yaratılış filmi, serinin öncüllerinde yeterince işlenmiş bu ana temanın dışına çıkamıyor. Böyle olunca da izleyiciyi rahatsız edecek büyük bir boşluğu gelişmiş robotların dövüş sahneleriyle doldurmaya çalışıyor. Filmi kurtaran yegâne karakter artık seriyle özdeşleşen Arnold Schwarzenegger. Aktörün 30 yıl önceki haliyle karşılaşması filmin görülmeye en değer sahnesi. Yapımcı firmanın, bir üçlemenin ilki olduğunu duyurduğu bu filmin kurtarıcısı Arnold Schwarzenegger, yaşlı ama antika olmadığını vurgularken, kuşkusuz gelecek iki filmi de kurtarabilecek kadar büyük bir oyuncu olduğunu gösteriyor.